Ik kan me geen tijd herinneren waar ik niet werd voorgelezen of zelf las. Van jongs af aan lazen mijn ouders aan mij voor. Ze lazen vooral veel sprookjes voor. Het boek dat ik me het beste herinner is Peter Pan. Dat was mijn favoriete sprookje. Ik heb dat verhaal zo vaak voorgelezen gehad dat ik het helemaal uit mijn hoofd op kon zeggen. Er is zelfs een video van mij toen ik klein was waarbij ik in Frankrijk op en neer spring op het bed terwijl ik het verhaal opzeg.
De liedjes waar ik altijd naar luisterde waren vooral K3 liedjes. Ik ben ook naar meerdere optredens geweest van hun. Ook luisterde ik veel naar Ernst en Bobbie.
Ik heb drie jaar op een basisschool in Zaandam gezeten. Ik herinner me daar niet veel meer van. Vanaf groep vier zat ik in Gorinchem op een basisschool. De lerares las vooral 'Mees Kees' voor. We vonden het altijd heel leuk, want voorgelezen worden was beter dan taaloefeningen maken. Rond groep 6/7 las de lerares nog steeds wel voor, maar minder. Ze begon met en het voorlezen van spannende en misschien zelfs horrorverhalen. Zo ben ik geïntroduceerd tot dat genre.
Op de basisschool las ik niet echt in een bepaald genre. Ik was in ieder geval niet een van de meisjes die alleen 'Hoe Overleef Ik...' boeken las. Dingen die me aanspraken waren de bovennatuurlijke elementen en de spanning.
Ik kan me alleen een paar boeken van groep 6/7/8 herinneren. Ik weet dat ik in groep zes een boekbespreking deed over een boek uit de 'Charmed' serie (gebaseerd op de tv serie). De lerares vond dat dat boek te ingewikkeld was voor de klas om te begrijpen, dus in groep zeven moest het een makkelijker boek zijn. Ik koos toen voor de 'Hopeloze Heks'. In groep acht las ik 'Nachtverhaal'. Dat was gewoon een boek uit de kast van school. Het was over elfen en kabouters etc. Ik had een fantastische powerpoint gemaakt en kreeg aftrek omdat die te afleidend was terwijl ik praatte.
Toen ik op het voortgezet onderwijs kwam kreeg ik een iPad. Zo werd ik geïntroduceerd tot het brede aanbod aan series online. Na zeven seizoenen gekocht te hebben van Buffy The Vampire Slayer was ik zo'n beetje blut, dus gratis series online kijken was een verademing. Het begon met fantasie. Veel vampieren, weerwolven en bovennatuurlijke dingen. Ik kwam er toen achter dat dingen vaak gebaseerd zijn op boeken en zo ging ik steeds meer lezen.
Ik begon met het lezen van de boeken van The Vampire Diaries. De boeken liepen echter anders als de serie, dus daar stopte ik al snel mee. Toen begon ik de 'The Mortal Instruments' serie te lezen. Ook las ik het boek 'Zielen' en wacht ik nog steeds op het vervolg daarvan, die er waarschijnlijk nooit zal komen.
Nog steeds spraken de eigenschappen van het bovennatuurlijke en de spanning mij aan. Boeken lees je om even niet aan het dagelijkse leven te denken en fantasie doet daar een schepje bovenop.
Vooral boeken over dagelijkse onderwerpen zoals scheiding, terminale ziektes en oorlog spraken mij niet aan. Nog steeds niet trouwens. Die onderwerpen worden we dagelijks al genoeg mee geconfronteerd.
Ik las graag, maar ik keek ook graag series. Ik zocht een dus een balans ertussen. Ik hield er niet van als ik maar twintig pagina's tegelijk kon lezen. Het liefst las ik een boek in een keer uit. Daarom las ik vaak meer in de weekenden en in de vakanties. Series kon ik makkelijk tussen het huiswerk door kijken.
Wat mij eerst altijd aansprak ik het boek was veel fantasie en spanning. Naarmate ik ouder werd begon ik het steeds belangrijker te vinden dat een boek goedgeschreven karakters had met interessante relaties. Als een boek wordt geschreven om een bepaald persoon heen, en die persoon is vervelend, dan heb ik al geen zin meer om heel een boek over hem/haar te lezen. Ook vind ik liefdes driehoeken zwaar irritant. Als het niet belangrijk is voor het plot, of de verhaallijn vordert, dan vind ik dat het geheel uit het boek hadden kunnen weglaten.
Ik ben ook steeds meer geïnteresseerd geraakt in boeken die zich in het verleden afspelen. Als je mijn leesautobografie van klas twee leest, staat er dat ik niet hou van boeken die zich in het verleden afspelen. Dit is dus verandert over de jaren heen. Vaak zijn de boeken het beste als de schrijver zich echt verdiept heeft in die tijd. Als ze het verhaal schrijven rondom echte geberutenissen in de geschiedenis. Zo ben je fictie aan het elzen, maar leer je er toch iets van.
Vandaag de dag lees ik boeken waarbij ik enthousiast word zodra ik hoor waarover ze gaan. Ik lees nu de 'Skammerens Børn' serie in het Engels (die is van origine Deens). Het verhaal speelt zich af in het verleden, heeft interessante hoofdpersonen en wisselt van perspectief. Ook lees ik de 'Outlander' serie. Die gaat over Schotland in 1700 en de oorlog tussen de Jacobites en de clans. Binnenkort ga ik ook het boek Victoria van Knut Hamsun lezen. Dat speelt zich ook af in het verleden en is vaag gebaseerd op Romeo en Juliet. Dat is lang niet alles, maar ik ga niet alles opnoemen. Ik lees dus aardig veel.
Ik blijf graag dezelfde onderwerpen lezen als die ik nu lees, maar vaak zijn ze moeilijk te vinden van Nederlandse schrijvers. Ik zal mijn leessmaak dus moeten verbreden en een keer een ander genre moeten proberen. Spanning is een ding wat ik niet snel zal opgeven als het erop aankomt. Als een boek niet spannend is, of onverwachte momenten heeft, dan houdt het waarschijnlijk niet mijn aandacht erbij. Gelukkig zijn er genoeg spannende, Nederlandse boeken.
Ik denk dat ik zo rond niveau vier zit. Ik wil later misschien schrijfster worden, dus verschillende verteltechnieken en complexe karakters spreken mij wel aan. Ook is teksten analyseren erg handig als je later zelf teksten wilt schrijven. Cultuurhistorische geschiedenis spreekt mij ook aan. Vaak als ik iets lees word ik automatisch geïnteresseerd in die tijd of die gebeurtenis in het verleden.
De boeken die bij dat niveau staan heb ik niet gelezen, maar dat komt omdat ik vooral Engelstalige boeken lees.
Dat ik later schrijfster wil worden heeft wel invloed op mijn houding tegenover lezen en moeten lezen. Ik lees vaak een boek omdat het leuk is, maar ik let ook op de inhoud, het perspectief en de karakters. Wat zou ik doen als ik dit boek schreef? En hoe zouden mensen deze plot twist vinden? Zo kijk ik er dus niet tegenop dat ik wat meer moet gaan lezen. Ik leer ervan, doe er ervaring van op en vaak is het ook nog leuk.
