Leesdossier
dinsdag 7 juni 2016
Klas 4 - Boekverslag 'De Kroongetuige'
zondag 8 mei 2016
Klas 4 - Boekverslag 'Alles Wat Er Was'
Door de ogen van tv-redactrice Merel zien we hoe de groep probeert zich staande te houden in een nieuwe wereld. Leo, Barry, Natalie, Joeri, Kaspar en Kaylem leven samen met Merel in een wereld van duisternis en isolement. Van slapen op een gymmat en tien korrels rijst per dag.
woensdag 2 maart 2016
Klas 4 - Boekverslag 'Ventoux'
Vijf jongens en een meisje vormen op het Baudartius College te Zutphen al een hechte vriendengroep. Na hun eindexamen in 1982 gaan twee van hen met de racefiets de Mont Ventoux in de Provence beklimmen, een derde vriend voegt zich later bij hen. Ook de anderen volgen, per auto. Bij de afdaling doet zich een noodlottig ongeluk voor. De vriendenkring valt uiteen, het meisje vertrekt naar Italië. Dertig jaren later komen hun wegen weer samen. De vier mannen en de vrouw verwerken alsnog samen de rouw om de omgekomen vriend en herstellen de vriendengroep. Voor hun verdere leven heeft dit ingrijpende, positieve gevolgen.
_________________________________________________________________________
Profiel
Bert Wagendorp is geboren op 5 november 1958 in Groenlo. Geheel in de familietraditie wilde hij het onderwijs in en daarom ging hij Nederlands studeren aan de RUG in Groningen. Toen hij daarmee klaar was, wilde hij niet meer voor de klas. Gelukkig bestond de journalistiek. Eerst drie jaar bij de Leeuwarder Courant en daarna zes jaar bij de Volkskrant, op het breedst denkbare journalistieke podium, dat van de sportverslaggeving. Daarna kwamen de redactie Buitenland, het correspondentschap in Londen en na de terugkeer in Nederland de verslaggeving en de column - eerst over sport, nu over van alles en nog wat. In zijn vrije tijd is hij een van de redacteuren van het literaire wielertijdschrift De Muur. Zo nu en dan schrijft hij een boek. Hij fietst hard op een Pinarello Angliru. Zijn column staat elke maandag, woensdag en zaterdag op pagina 3 van de krant.
- 1995: De Proloog
- 2002: Tussen Bordeaux en Alpe d'Huez, Nederland in 100 jaar Tour de France
- 2005: De dubbele schaar
- 2006: Sportleven
- 2008: Het kan altijd erger
- 2008: HNS Sportboek
- 2009: Ard Schenk
- 2010: De wereld volgens Wagendorp
- 2010: Digue Ventoux
- 2013: Ventoux
- 2014: Het jongensparadijs
- 2015: Vader en dochter boek
Recensie
Wanneer een boek meer dan tien weken in de Bestseller top 10 staat, dan word je toch wel heel nieuwsgierig. Daarom las ik Ventoux (2013) van schrijver en columnist Bert Wagendorp (1956). Het boek werd ongekend populair nadat het in mei 2013 door het DWDD-boekenpanel tot boek van de maand werd verkozen met de woorden: ‘Dit boek heeft alles. Het oerboek over vriendschap.’ De periode daarna stonden mijn diverse timelines vol met loftuitingen over deze roman.
Hoofdpersoon in Ventoux is Bart Hoffman, een misdaadjournalist van bijna vijftig jaar oud. Na jaren heeft hij weer contact met zijn jeugdvrienden David, Joost en André. Dit brengt een pijnlijke herinnering naar boven: de zomer van 1982 waarin de vrienden tijdens de beklimming van de Mont Ventoux door een dodelijk ongeluk hun vriend, de veelbelovende dichter Peter Seegers, verliezen. Met Peter verdween ook Laura; het bijzondere en beeldschone meisje loste in het niets op. Wat was er gebeurd?
Voordat de lezer antwoord krijgt op de belangrijkste vraag in het boek, krijg je eerst te horen hoe het de Achterhoekse vrienden in de tussenliggende periode is vergaan. Joost timmert aan de weg als natuurkundige, maar wordt beschuldigd van plagiaat. André blijkt grof geld te verdienen met de handel in coke en huismus David is de eigenaar van reisbureau Oost-West. Bart, de verteller van het verhaal, werkt aan een boek over Spinoza en fietsen. Ik had nogal moeite met dit gedeelte van het boek. De schrijfstijl is niet vervelend, maar verre van verfijnd (te populair, te veel herhaling). Daarnaast kon ik me niet goed identificeren met de verschillende personages (het blijven stereotypen), wat waarschijnlijk wel nodig is om geraakt te worden door het verhaal. Dat neemt niet weg dat ik toch wel benieuwd was wat er nu eigenlijk precies gebeurd was op die berg en in de aanloop naar die beklimming toe. De beschrijving van het ongeluk, het beeld van de fietsers op de berg, vond ik heel sterk, bijna tastbaar.
De vrienden reizen gezamelijk terug naar Zuid-Frankrijk, om herinneringen op te halen en te vernemen hoe het Laura na die fatale vakantie is vergaan. Maar de waan van de dag laat hen niet los, waardoor ze geconfronteerd worden met hun eigen problemen. Deze zijsporen vond ik onnodig in het verhaal (zoals ook de vrouw en dochter van de verteller). Maar de grootste ontgoocheling vond ik het einde van het boek, waarin duidelijk wordt welke band Laura en de verongelukte Peter hadden. Ik ga het niet verklappen, maar het is onwaarschijnlijk en teleurstellend wat Wagendorp allemaal verzint om één en ander nog tragischer te maken.
Mijn conclusie is dat het boek niet de aandacht verdient die het heeft gehad. En dat heeft niets te maken met het feit dat het een mannenboek zou zijn (want die lees ik graag) of een boek over de wielersport (want daar houd ik juist van). De Nederlandse literatuur kent domweg veel betere boeken.
De prachtige film Ventoux draaide de afgelopen maanden in de bioscoop. Deze werd aangekondigd als de verfilming van de gelijknamige bestseller van Bert Wagendorp, maar eigenlijk is dat niet helemaal correct. Waarom niet? Dat lees je hieronder in het interview dat wij hielden met Bert Wagendorp in 2013.
Begin 2010 kreeg Volkskrantcolumnist Bert Wagendorp het verzoek om een filmscenario te schrijven over 'vier mannen en de Ventoux'. Hij bedacht vier hoofdpersonen en hoe zij elkaar hadden leren kennen. Deze voorstudie kwam in de zomer onder ogen van zijn toenmalige uitgever die zei: "Wat een geweldig idee voor een roman." Zo had Bert ineens twee projecten in handen: het scenario en het boek.
Bert Wagendorp: "Die zijn in de loop der tijd uit elkaar gaan lopen, boek en film zijn natuurlijk totaal verschillende vormen van een verhaal vertellen. Het proces van een film maken duurt lang, vooral vanwege de financiering. Bovendien is het echt een groepsproces. Een boek schrijven is wat dat betreft simpeler: dat was mijn project, en dat was daarom ook eerder af. Het begon als film, werd eerst een boek en het wordt nu dus het traditionele ‘de film naar het bekende boek’."
Is het proces van het schrijven van een roman heel anders wanneer het begint als een filmscenario? "Het proces is in het begin anders, omdat film een beeldende manier van schrijven vereist. In je achterhoofd denk je vaak: hoe ziet dit er straks uit? Maar gaandeweg werd het steeds meer puur het schrijven van een boek, los van de film. Wel hoor ik van mensen dat ze bij het lezen de taferelen heel helder voor ogen hebben, dat komt wellicht door de filmachtergrond. Maar ik vind dat een mooi compliment."
Is het boek heel anders dan de film? "Boek en film liepen aanvankelijk steeds verder uit elkaar. Ik voegde personages toe in het boek die niet voorkwamen in de film, ik bedacht een plot die nog niet in het scenario zat. Op advies van Ronald Giphart, die ervaring heeft met de verfilming van zijn boeken, heb ik op een gegeven moment gezegd: ik laat het scenario los, hier is het boek, kijk maar wat jullie ermee doen. Dus toen is iemand anders, Maarten Lebens, met het scenario aan de gang gegaan, op basis van het boek. Dat had hij eerst zeven keer gelezen. Dus nu keert de film als het ware terug naar het boek, dat vind ik wel leuk om te zien."
Lees verder: http://www.eciblog.nl/eciblog/interview-met-bert-wagendorp-over-ventoux/
Column
Spinoza is ongetwijfeld de grootste Nederlander ooit
De banvloek die de Portugees-Joodse gemeenschap van Amsterdam in 1656 uitsprak over Baruch de Spinoza, met het verzoek aan God zijn naam van de aardbodem te wissen wegens gruwelijke ketterijen en monstrueuze daden, wordt niet herroepen. Zondag was er een bijeenkomst in de Rode Hoed in Amsterdam waar een verzoek om herroeping op tafel lag, maar opperrabijn Pinchas Toledano moest de voorstanders teleurstellen.
Het verzoek had dertig dagen na de uitspraak moeten worden ingediend, dus het kwam te laat. Bovendien, zei Toledano, wás de ban al opgeheven op het moment dat Spinoza overleed, op 44-jarige leeftijd in 1677.
Baruch de Spinoza, zoon van een Portugese handelaar in zuidvruchten en noten die vanwege de vervolgingen in zijn vaderland naar Amsterdam vluchtte, is een van de grootste en invloedrijkste filosofen uit de historie.
Lees verder: http://www.volkskrant.nl/opinie/spinoza-is-ongetwijfeld-de-grootste-nederlander-ooit~a4203417/